Hoe creëer ik ruimte in mijn hoofd

Mijn hoofd zat vol. Niet met één ding, maar met een berg taken. Sommige al weken of maanden weggestopt. Herken je dat? Dat moment dat je denkt: “nu even niet” en het wegschuift, maar ergens blijft het toch energie kosten.

Dit is iets wat iedere levende ziel meemaakt. Je kan niet continu blijven vliegen. Soms moet je het even laten landen, letterlijk. Je hoofd loopt vaak vooruit, terwijl je lichaam achterblijft. En als de kloof te groot wordt, zegt je lichaam op zijn eigen unieke manier: STOP. 🛑 “Hallo, aandacht, hier ben ik.”

De vraag is: durf jij dan ook te voelen? Te laten landen wat er door je heen gaat, zonder meteen te rationaliseren? Je lichaam vraagt simpelweg om even naast je brein te lopen, zodat ze weer in sync raken.

Twee weken geleden zat ik daar. Ik deelde toen dat ik weer terug was. Maar mijn lichaam had nog een troefkaart: een virus. BAM 💥. Een week plat met spierpijn en hoofdpijn. Vrijdag voelde ik het al opkomen, maar ik dacht: “ik mag niet ziek worden, want ik moet nog taken afvinken.” Met paracetamol om de vier uur werkte ik zaterdag mijn lijst af. Tot ik compleet op was. Pas toen gaf ik toe dat ik ziek was.

En toch, zodra mijn creatieve brein weer wakker werd, wilde ik gelijk knallen. Maar ik wist: eerst die klusjes thuis afronden. Want zolang ik wist dat ze er lagen, hielden ze mijn vrijheid gegijzeld. Dus ziek of niet, ik maakte ruimte door eerst dat stuk af te ronden. Pas daarna kon ik weer opstijgen.

Dus hoe creëer ik ruimte in mijn hoofd? Door lang uitgestelde taken af te vinken en zo plaats te maken voor wat echt telt. Je kunt wel zeggen dat iets geen prioriteit heeft, maar je lichaam zal je vroeg of laat terugfluiten.

Wat ligt er bij jou al weken te wachten en kost je ongemerkt energie?

Voor mij komen de elementen steeds terug: geduld, ruimte, zachtheid en vertrouwen. Momenten waarop ik soms stilval en mezelf opnieuw moet herinneren: “Vertrouw op jezelf, Dogac. Je werkt hard, je bent echt, je bent zuiver. Als het leven anders loopt, leer en probeer het opnieuw.”

Iedereen is uniek. Vind zelf hoe jij ruimte creëert. En lukt het niet alleen, dan nodig ik je uit voor een verdiepend gesprek om samen te verkennen waar jouw blinde vlekken zitten.