Geïnspireerd door een hoofdstuk uit het boek De dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt van Haemin Sunim.
Of beter gezegd: is het echt de wereld die zo druk is, of is het onze geest?
Drukte in je hoofd.
Je kent het wel. Van die dagen waarop alles te veel lijkt.
Niet omdat er objectief zoveel gebeurt, maar omdat je hoofd geen moment pauze neemt.
Alsof je geest in overdrive staat, zonder dat iemand op de rem trapt.
En juist op dat soort momenten dringt zich een confronterende gedachte op:
Is het echt de wereld die zoveel van me vraagt,
of ben ik het zelf die zoveel in de wereld projecteert?
De wereld als spiegel van je geest
In het boeddhisme wordt gezegd dat de grens tussen je geest en de wereld poreus is. Wat je ziet, is niet de wereld zoals die is, maar zoals jij die ervaart. Het universum dat je aandacht krijgt, wordt je hele werkelijkheid.
Een mooie metafoor uit de tekst laat dit zien:
“Toen werd het me opeens duidelijk: als we naar de wereld om ons heen kijken, zien we slechts een klein deel dat ons interesseert. Maar voor onze geest is dat kleine stukje wereld het hele universum.”
Dat maakt de vraag pijnlijk actueel:
Ben je echt druk, of ben je gericht op drukte?
Wat aandacht krijgt, groeit
Onze geest is niet ontworpen om álles te zien. We filteren, we selecteren. En wat we het vaakst zien, wordt onze waarheid. Dus als je vooral problemen ziet, lijkt de wereld vol problemen. Als je vooral tekorten voelt, lijkt de wereld krap. En als je vooral ‘moet’, dan lijkt alles een verplichting.
“De wereld heeft nog nooit geklaagd dat ze het zo druk heeft. Alleen mijn geest doet dat.”
Dat is geen schuldvraag. Het is een uitnodiging. Want als jij de wereld als overweldigend ervaart, dan heb je dus ook invloed op hoe je kijkt. En daarmee: op hoe je leeft.
Persoonlijke reflectie
Hier kun jij je stem toevoegen. Wat herken jij hierin?
Bijvoorbeeld:
- Was er een moment waarop jij jezelf deze vraag stelde?
- Is er een ervaring waarin je merkte dat jouw geest de wereld drukker maakte dan die eigenlijk was?
- Wat gebeurde er toen je je aandacht verlegde?
Als jij me iets aanreikt (kort mag ook), dan verwerk ik het tot een authentiek en krachtig tussenstuk. Dit maakt het blog nog menselijker en herkenbaarder.
Bewust kiezen waar je op richt
Je hoeft niet alles te weten. Niet alles op te lossen.
Wat je wél kunt doen, is oefenen met richten.
Bewust worden van wat je aandacht trekt.
En steeds opnieuw kiezen:
Waar wil ik mijn geest mee voeden?
Want ja, de wereld is soms chaotisch.
Maar chaos wordt pas echt vermoeiend als je die ook vanbinnen gaat bewonen.
Rust begint niet met minder taken, maar met minder identificatie.
Je hoeft niet alles te dragen. Je hoeft alleen te herkennen wat je draagt, en waarom.
Een rustige geest in een drukke wereld
Misschien is dit herkenbaar voor jou. Misschien voel je je ook vaak opgejaagd terwijl je eigenlijk snakt naar rust. Dan is dit geen verwijt, maar een wake-up call:
Je hoeft de wereld niet te veranderen om je rustiger te voelen.
Je hoeft alleen te ontdekken waar jij je aandacht aan geeft.
En vooral: waarom je dat doet.
Zachte uitnodiging tot reflectie
Herken jij jezelf in dit verhaal?
Misschien is dit dan het moment om samen te kijken:
Wat voedt jouw geest op dagelijkse basis?
En: wat zou je eigenlijk willen voelen?
Ik nodig je uit voor een gesprek via www.espressoyoursoul.com.
Geen quick fix. Geen zweverig gedoe.
Wel een eerlijk begin van thuiskomen bij jezelf.
